Kozmik ironi evet var, hatta heryerde var ama bu durum, dünya hayatının aslında bir oyun ve tekamül meydanı kastı ile yaratıldığı için var.
İroni demek, sana yüksek perdeden birinin göz kırpması ve gizli desteği de demektir aynı zamanda.
Bu dünyada neye tüm benliğin ile bağlanırsan men edilme oradan gelir çünkü.
Tüm benlik ile bağlanmak demek; kendine, bağlandığın kişi veya hobiye, tuttuğun takıma, hatta bütüne yaptığın bir hak ihlalidir çünkü.
Yemeden içmeden onu düşünüyorsun ya hani , kendine, ailene, ona, onun ailesine, sorumluluklarına haksızlık yapıyorsun.
Bağlanmak güzeldir, ama tüm bilincinle bir şeye bağlı kalmak ruhu kasar. Esaret enerjisi celbeder de anlamazsın. Seni dış güdümlü yapar. Hal ve hareketlerini dış değişkenler yönetirken sen iradenin farkına varamazsın.
En çok bağlandığımız yerden geliyor imtihanlar o yüzden : gizli egomuzdan onun yöneticilik yaptığı alt dallardan. Olası İtibar kayıpları yaşatacak ve seni geçici bir süre konfor alanı dışına iterek manevi gelişim sağlatacak herșey üzerinden imtihan veriyoruz. Parasızlık, ilgisizlik, degersizlik, başkası ne der vs. Buradaki amaç ruhu ait olduğu özgürlük ile buluşturmak iken, biz o özgürlüğü bağlandığımız şey ile en dar manada tanımlıyoruz. O da putumuz oluyor zamanla. O da elimizden alınınca hasta oluyoruz, kanser oluyoruz. İflas eden iş adamı neden intihar eder? Çünkü putu gitti yaşam enerjisi bitti. Ve yeniden başlayacak gücü bir daha bulamayacaktı, çünkü bilinç haritasını kendi eli ile o şekilde inşa etti.
Kozmik ironi bizle alay etmek için değil, bizim aslında bundan çok daha fazlası olduğumuzu hatırlatmak için var. Müdahale edilmeseydi biz yolun sonuna bile varamadan perişan olurduk.
